Uitgelicht artikel

Welkom bij Genealogie Familie Serné(e)

door | 26 februari 2014

detail: Gezicht op Haarlem met bleekvelden door Jacob van Ruisdaal (ca. 1675)

Welkom op de website over de genealogie van de familie Serné(e). Op deze website staat allerlei informatie over interessante familieleden. U kunt onder andere informatie vinden over de volgende onderwerpen:

 


Ik ben supertrots op mijn (eerste) publicatie in het kwartaalblad GEN Magazine. (juni 2022).
GEN Magazine is hét Nederlandse tijdschrift op het gebied van familiegeschiedenis.

 

Sinds mei 2022 heb ik ook op de website van Geneanet mijn stamboomgegevens gepubliceerd. Deze zijn hier te vinden: https://gw.geneanet.org/msern_w?lp=0

 

 

Heeft u ook leuke aanvullingen, oude foto’s, anekdotes en/of andere interessante “Serné(e)-Zaken”.
U kunt deze doorgeven via het e-mailadres (info @ serne.com).

 

Om alle stamboomgegevens te ordenen en te kunnen presenteren gebruik ik het progamma 'Gramps'.

Albertus Serné (1853 – 1924)

door | 24 maart 2024

Albertus Serné wordt op 20 januari 1853 geboren in de Schoolmeesterspoort (wijk 2 no. 102) in
Haarlem. Albertus is de zoon van Pieter Serné en Sara Jacoba Bronkhorst. Hij is het jongste kind uit een gezin van 9. Vier zussen en een broer sterven echter al rond hun eerste levensjaar. Albertus' oudste broer Pieter zal echter al zijn broers en zussen uiteindelijk overleven. Hij sterft in 1933 op 93-jarige leeftijd.

Albertus Serné

Bij zijn keuring voor de Nationale Militie in 1873 was Albertus ongeveer 1,60 meter lang, had hij zwart haar en bruine ogen.

Karakter

Wat voor man Albertus precies was, is niet helemaal te achterhalen. Uit een combinatie van
enkele verhalen van familieleden die hem gekend hebben, kan men tot de conclusie komen, dat
het een man was met een moeilijk karakter. Een man met uitgesproken meningen en voorkeuren.
Termen als: humeurig, koppig, eigenwijs, onhandelbaar en onuitstaanbaar passen bij hem. Hij
duldde geen tegenspraak en was ietwat rechtlijnig in zijn denken. Wie net zo dacht als hij, en
dezelfde mening had, had zijn sympathie. Hij was hierdoor niet bij iedereen geliefd. Albertus was
timmerman, meubelmaker. Er moet nog ergens een miniatuur wenteltrapje zijn, vervaardigd uit
eikenhout. Als Albertus moe of gespannen was, trok hij met één oog. Muziek had zijn interesse en
hij tekende en schilderde ook.

Albertus Serné (1853 - 1924). In de tuin van zijn dochter en schoonzoon in Meppel

Op 12 augustus 1874 trouwde Albertus met Catharina Maria Lem in Haarlem. Ze kregen samen 13 kinderen, waarvan er 2 nog geen twee jaar oud werden. Zijn vrouw Catharina (Ka) overleed in 1905 aan de gevolgen van een ongeluk. Ze wilde het fornuis aansteken met petroleum. Dit ging mis waardoor haar kleding vlam vatte. Ze is een paar dagen daarna overleden aan de brandwonden.

Na de dood van haar moeder in 1905 zorgde de dochter Albertina voor de jongere kinderen,
ondanks het feit dat ze zelf trouwplannen had met Meeuwis Otter. De twee oudere dochters, Jet
en Anna waren al getrouwd.

Verblijf in de USA (1912 - 1920)


S.S. Rijndam

Albertus vertrok op 7 december 1912 naar de Verenigde Staten met de S.S. "Rijndam" van de Holland Amerika Lijn naar de USA. Op 19 december 1912 arriveerde hij in Ellis Island, New Jersey, Verenigde Staten van Amerika. Deze reis had Albertus geboekt bij W.A. Vreede, agent van de Rotterdamse Lloyd en de Holland Amerika Lijn te Haarlem. Contactadres in Nederland tijdens zijn verblijf in Amerika, was dat van zijn dochter Henriëtte (Jet) Serné (getrouwd met Sparreboom), Bakenessergracht 47 in Haarlem. Op 24 maart 1914 werd Albertus ambtshalve uitgeschreven uit het bevolkingsregister van Haarlem, met als reden 'vertrokken naar Noord-Amerika' Bij zijn aankomst op Ellis Island was Albertus 59 jaar oud en weduwnaar. Hij liet zijn gezin achter. Het jongste kind, Carel, was toen 17 jaar oud.

De reden van zijn bezoek was zeer waarschijnlijk om zijn zoon Willem en schoondochter Alida en hun familie te bezoeken. Zijn zoon Albertus was met zijn vrouw Alida en hun kinderen, in 1910, naar de Verenigde Staten geëmigreerd. Hij overleed daar plotseling in september 1912.

Alida Hendrika van Stam en haar vier kinderen (ca. 1913)

Tijdens zijn verblijf in Amerika brak op 28 juli 1914 de Eerste Wereldoorlog uit. Dit had grote impact op Albertus, omdat hij daardoor niet naar huis kon. Tot het einde van de oorlog verbleef Albertus bij zijn zoon Willem, die in Cleveland (Ohio) woonde. Volgens familieleden in Amerika was Albertus zeer depressief en gedesillusioneerd toen hij naar Nederland vertrok.

Terugkomst in Nederland (1920 - 1924)


S.S. Rotterdam

Albertus vertrok op 27 december 1919 terug naar Rotterdam met de S.S. "Rotterdam" van de Holland Amerika Lijn. Op 6 januari 1920 arriveerde in Rotterdam. Hij was na zijn terugkomst praktisch bij niemand welkom van de familie. Zijn dochter Bertha vertrok met haar gezin op 21 december 1920 naar Meppel. Tot die datum heeft hij daar kunnen wonen.
Zijn dochter Gesina, die gezelschapsdame was bij de betere families, ontfermde zich daarna een tijdje over haar vader. Hij kon bij haar komen wonen in het huis waar zij werkte. Zo verbleef hij twee jaar in Den Haag, omdat Gesina met de familie waar zij werkte meegegaan was naar deze plaats.

Schoondochter Alida hertrouwde in april 1920 met Dick de Ridder. Albertus was hier op tegen. Door dit huwelijk kwam er tijdelijk een eind aan de contacten tussen de Nederlandse en Amerikaanse familietakken. 60 Jaar later kwamen (achter)neven weer in contact elkaar tijdens. Met de komst van internet werden de contacten ook weer verder uitgebreid.

In het bevolkingsregister van Meppel vinden we de eerstvolgende officiële vermelding van
Albertus terug. Hij komt dan op 14 juli 1924, vanuit Haarlem, bij het gezin van zijn dochter
Bertha wonen. Dit is van korte duur. Na 6 maanden, op 6 december 1924 overlijdt Albertus op
71-jarige leeftijd en wordt hij in Meppel begraven.

Uiteindelijk is Albertus Serné is de stamvader geworden van een omvangrijke Amerikaanse tak van
de familie Serné.

Albertus Serné op Geneanet

Albertus Serné is mijn betovergrootvader

Gerrit Sernee (verdronken in 1835)

door | 4 februari 2024

Opregte Haarlemsche Courant, 09-05-1835

Er wordt een persoon vermist, met name Gerrit Serneë, geboortig van Haarlem, gekleed met een zwarte bombazijne broek, een wit hembdrok, een roode geruite doek en een paat hooge veeterschoenen, hebbende een litteeken bij zijn regterduim, oud 25 jaren. Alle de genen die hem mogten vinden, worden verzocht, om vóór dat dezelve begraven wordt melding te maken aan Willem van Staveren, te Haarlem, op het Sparen, bij Brouwerij het Scheepje. Genoemd persoon is op den 5den mei 1835, op het IJ verdronken.

Wie waren de ouders van Gerrit Sernee (Sernëe / Sernée) verdronken in het 't IJ in 1835. Hij was 25 jaar oud dus geboren rond 1810. Het is goed mogelijk dat men niet precies wist hoe oud hij was, dus ouder of jonger was. Ik heb nog geen connectie met deze Gerrit en de stamboom van de familie Serné(e).

Een nieuw raadsel erbij?

door | 2 december 2023

Via Facebook ontdekte ik een andere afbeelding van het familiewapen. Er is wel een opmerkelijk verschil. Dit familiewapen wordt toegeschreven aan de familie Waerde. De bron is een oud wapenboek van de familie Van der Goes uit Delft. Het is gedateerd 1e helft van de 17e eeuw. Het wapenboek werd ter veiling aangeboden bij Arenberg Auctions

Beschrijving
Wapenboek van de familie van der Goes uit Delft. [Delft, 1e helft 17e eeuw] 18mo, 13 x 9 cm: [94] e.v. + enkele blanco's, met pen getekende wapenschilden, enkele uitgesneden uit gravure. wapenboeken en aangevuld met aquarel, bijschriften en aantekeningen in het Nederlands en het Frans (inc. verbruining en kleine vlekken). 18e eeuw perkament, messing sluiting, geschilderd wapenschild op rug (schutbladen vernieuwd). Goed exemplaar.

De familie van der Goes waren Nederlandse regenten uit Delft. Vanaf de 16e eeuw. tot op de dag van vandaag heeft de familie van der Goes verschillende raadpensionarissen en ministers geleverd. De schilder Hugo van der Goes is een van hun meest illustere voorouders. Ill. met ruim 2.000 wapenschilden, op enkele na gekleurd, allemaal geïdentificeerd. Aan het einde: "Armoiries de plus nobles d'Angleterre" (6 ev), "Les barons Beers et bannerettes de Flandres" (5 ev).

€ 1.500 / 2.000

Is dit een mogelijke schrijffout door de samensteller van dit wapenboek? Waerde lijkt niet op Serné. Het nu bekende wapen van (Van der) Waerde lijkt ook niet op dat van Serné. Dit is te checken bij het CBG.
Hoe komt deze naam 'Waerde' bij dit wapen? Wie heeft dit wapenboek samengesteld? Was dit Van der Goes zelf? Veel nieuwe vragen, maar nog geen antwoorden.

Samuel Hendrik Serné – Aquarel (1844)

door | 11 oktober 2023

Deze aquarel, gemaakt door Samuel Hendrik Serné, werd met lotnummer 77/5868 aangeboden bij het veilinghuis Bub Kuyper in Haarlem. Het was een onderdeel van Veiling 77 (22 - 25 november 2022).

De beschrijving luidt: Vrouw scheldt haar man uit vanwege onbetaalde rekeningen, terwijl twee dienstmeisjes op de achtergrond afluisteren).
Waterverf, gesigneerd en gedateerd “1844” in de linker benedenhoek, op de houder getikt.
Linkerbovenhoek gerestaureerd (eerder afgescheurd); zie scheurtje in linker marge.

Ons Amsterdam

door | 8 september 2023

In het tijdschrift 'Ons Amsterdam' staat in het september nummer van 2023 een artikel over A. Serné & Zoon. Het artikel is geschreven door Daan van Lieshout en heeft als titel 'Mode van 20 eeuwen'.
Het artikel is niet meer online te lezen. Daan van Lieshout heeft dit artikel ook nog gedeeld via de website 'Modemuze'

A. Serné & Zoon: maatbriefje voor heren

Keti Koti (slavernij in de schoonfamilie)

door | 1 juli 2023

Everardus Adrianus van Balen werd gedoopt op 5 augustus 1753 in Grote of Sint Jacobskerk in 's-Gravenhage. 1 Hij was de zoon van de boekdrukker Pieter Gerard van Balen (1726-1779) en domineesdochter Johanna Maria Blanken (1722-1777). Hij was de broer van Cornelia Hermina van Balen en daarmee dus ook de zwager van Pieter Julius Serné.

Omstreeks 1765 is Everardus met zijn ouders uit Den Haag naar Amsterdam verhuisd. 2  In 1779 was Everardus nog in Amsterdam bij de afwikkeling van de nalatenschap van zijn vader.

Circa 1788-1789 vertrok Everardus naar de toenmalige kolonie Suriname. In 1789 wordt hij vermeld in de Surinaamsche Staatkundige Almanach. Hij is dan diaken in de kerkenraad van Cottica en Pirica. Hij trouwde op 22 juli 1791 met de eigenaresse van diverse plantages, Elisabeth Petronella Dahlberg (1753-1817) 3  Elisabeth was de dochter van Johanna Catharina Bedloo en Carl Gustaf Dahlberg. Carl Gustaf was een Zweed van origine en zijn familie woonde in de omgeving van Nykoping. Hij stond blijkbaar goed aangeschreven bij de Zweedse koning, want in het testament van hem en zijn vrouw wordt gesproken van een briljanten ring, die hij van de koning, en van een gouden horloge, dat zij van de koningin gekregen heeft. 4

Elisabeth was al twee keer eerder getrouwd geweest. Haar eerste huwelijk in 1769 was met Adriaan Gootenaar (1736-1786), haar tweede huwelijk in 1787 was met Christianus Des Pommare (1748-1790). Elisabeth erfde de plantages uit haar eerdere huwelijken. Haar derde huwelijk was met Everhardus. Everardus werd door zijn huwelijke mede eigenaar van de plantages Nieuwstar of "Nieuwe Ster" en Oranjestein. Plantage de “De Nieuwe Ster” was een suiker plantage aan de Suriname Rivier, groot 940 akkers. 5  Hij was ook slaveneigenaar. Deze slaven waren de arbeiders op zijn plantages.

Naast plantagehouder was Everardus ook actief als vaandrig bij de divisie in Thorarica van het Burgerkrijgswezen in de rivieren (1793, 1794), Ouderling (1794), Commissaris van Kleine vaceerende over Groote Zaaken (1794), Lid van het Hof van Civiele Justitie (1798), Administrateur van de suikerplantages Ephrata en Breukelerwaard en koffieplantages De Nieuwe Eendragt 6 , Bergerac, en Venlo en de koffie -en katoenplantage Mondesir (1796-1798)

In zijn testament van 12 september 1796 schenkt hij de slaaf gemaakte Mimi Moeij de vrijheid, echter pas drie maanden na zijn overlijden. Mimi zou drie jaar later "de onwaardeerbare schat van vrijdom" krijgen, want Everhardus overleed op 13 juli 1799 in Paramaribo, Suriname. 7, 8

Detail van het testament van Everhardus Adrianus van Balen (1796) Bron: Nationaal Archief, Inventaris van het digitaal duplicaat van de notariële archieven van Suriname, 1699-1828 (1836), (NL-HaNA_1.05.11.14_76_0299)

Letterlijke vertaling:

En al nu ter nieuwer dispositie treedende
verklaar ik Testateur te legateeren en te
schenken aan mijne Negerinne genaamt
Mimie bijgenaamt Moeij de onwaardeerbaare
schat van vrijdom, gelastende ten dien einde
aan mijne hier natenoemene Executeuren
en ervgenaamen, omme uitterlijk drie maan
den na mijn overlijden voorgemeld Negerinne
ne de nodige brieven van Manumissie ten
kosten van mijnen boedel te verzoeken en
die geobtineerd hebbende aan haar te over
handigen.

Na zijn overlijden hertrouwde Elisabeth Petronella Dahlberg in 1801 nog een vierde, en laatste keer. Deze keer met John Oferral (1775 - ?)

Everardus had geen kinderen. In zijn testament verklaart hij ook, dat na het overlijden van zijn vrouw Elisabeth Petronella Dahlberg, zijn boer Bernardus Arnoldus van Balen en zuster Cornelia Hermina van Balen ieder de helft krijgen van zijn bezittingen. Elisabeth overlijdt op 11 september 1817 in Paramaribo.

Ik heb nog gezocht naar meer gegevens over Mimi Moeij. Ik kan, behalve in het testament van Everardus, geen andere vermelding over haar (nog) vinden. Ik vermeld op deze pagina veel feitjes over Everardus, maar wil ook zeker Mimi aandacht geven. Daarom plaats ik deze pagina op 1 juli 2023 op mijn website. In Nederland is dat de dag van Keti Koti. Op 1 juli 1863 werd in Nederland de slavernij afgeschaft. In 2023 is dat dus 160 jaar geleden. Een periode uit de Nederlandse geschiedenis die we niet moeten vergeten, maar waarvan we juist moeten leren!

Keti Koti monument in Rotterdaam

 

 

 

 

**Bronnen**
1. Haags Gemeentearchief (toegang 0377-01), DTB van 's-Gravenhage - Grote of Sint Jacobskerk, deel 15, p. 107
2. E. F. Kossmann. De boekhandel te ’s-Gravenhage tot het eind van de 18de eeuw. Nijhoff, 1937
3. Nationaal Archief (Toegang 1.05.11.16), Inventaris van het digitaal duplicaat van het microfichebestand van het archief Doop-, Trouw- en Begraafboeken (DTB) van Suriname, 1662-1838 - Inventarisnummer 2 Gereformeerden, 1766 mei - 1801
4. Genealogisch Heraldisch Genootschap "De Nederlandsche Leeuw", Jaargang XLII (juli 1924), p. 219 - 1924
5. Surinaamse Staatkundige Almanach 1793 pag. 312.
6. https://proxy.archieven.nl/0/EF666F42E1FD4A278063DE763934DC76
7. Nationaal Archief (toegang 1.05.11.14), Inventaris van het digitaal duplicaat van de notariële archieven van Suriname, 1699-1828 - inv. nr. 76, scan 299 tm 314
8. Delpher (https://www.delpher.nl), Amsterdamsche Courant - Overlijdensadvertentie Everhardus Adrianus van Balen

 

 

Preegstempel van Gerard Pieter Serné (1807)

door | 26 april 2023

Zegel van Gerard Pieter Serné onder zijn codicil van 26 augustus 1807.

Codicil
Gerard Pieter Serné heeft op 26 augustus 1807 een codicil opgemaakt.1 Deze cidicil wordt als een akte van exhibitie met aktenummer 92 op 30 januari 1809 bij notaris C.A. de Chaufepié geregistreerd. In deze codicil benoemd Gerard Pieter Serné, Anna Christina Middelkoop tot zijn enige erfgenaam. Onder aan de codicil ondertekent Gerard Pieter met zijn handtekening én met een gepreegt zegel.

Preegstempel
Een preegstempel is een stempel waarvoor dezelfde voorstelling in twee bronzen stempels gesneden werd, de ene concaaf, de andere convex. Die twee moeten heel nauwkeurig op elkaar passen. Er is ook nog een hefboomapparaat benodigd, waardoor een preeg veel meer plaatsgebonden is en veel duurder dan een lakzegel.2

Dit wapen met takken rondom in plaats van een helmkleed is in de door Napoleon ingevoerde Empire stijl. In de tijd van de Franse revolutie deed men alles wat mogelijk was om het bestaan van heraldiek uit het collectief geheugen te wissen, zelfs van grafstenen werden de wapens afgebikt. Toen Napoleon heraldiek weer helemaal "salonfähig" maakte, werd er vrolijk op los gefantaseerd, roemruchte voorouders werden uit de duim gezogen evenals heraldische "symboliek" en "historie". 2

Wapenbeschrijving
Dit is niet het verwachte familiewapen, maar een persoonlijk zegel van Gerard Pieter Serné zelf. Het is niet helemaal goed te zien, maar waarschijnlijk staan er in het wapenschild:
- links boven: 3 onbekende figuren (druiventrossen?)
- links onder: een naar links springend dier (hond?) dat van rechts boven naar links onder wordt doorstoken door een zwaard
- rechts boven: een zandloper (dit is volgens heraldicus Muschart een onderdeel van het familiewapen van de familie Blancken)
- rechts onder: een Franse lelie (dit is volgens heraldicus Muschart een onderdeel van het familiewapen van de familie Van Balen. Het betreft dan een een zwarte lelie op een zilver (wit) veld)
Er zijn helaas geen kleuren bekend

Het helmteken is hetzelfde naar rechts springende (steigerend) dier doorboord met zwaard.

Het wapen wordt omzoomd door takken met vruchten en bloemen.

Het verwarrende is, dat hij niet het verwachte familiewapen van zijn vader gebruikte.

Heeft iemand tips over dit familiewapen?

 

1. Bron: NL-AsdSA-5075-503-19919, Stadsarchief Amsterdam, Notaris C.A. de Chaufepié, aktenummer 93, akte van exhibitie van 30 januari 1809.
2. Bron: Facebook, groep Heraldiek en Genealogie, Win Deler (27 april 2023)

 

Stamvader Mattheus Abrahams

door | 19 maart 2023

Mattheus Abrahamsz is de "stamvader" van de familie Serné(e). Bijna alle nu nog levenden personen met de achternaam Serné, Sernee of Serne zijn nakomelingen van hem en Martijntge Adriaensz. Bij het huwelijk van Mattheus en Martijntgen, op 14 mei 1645 voor de schepenen van Haarlem, staat vermeld dat hij jongeman van Haarlem is. In Haarlemse archieven betekent dit vrijwel altijd dat hij is geboren in Haarlem. Zijn doop werd (nog) niet in Haarlem gevonden.

Bron: Noord-Hollands Archief

Zijn kinderen Adriaen Mattheus (1671) en Abraham Mattheus (1673) lieten zich pas dopen op volwassen leeftijd in de Nederduits Gereformeerd kerk. Dit zou kunnen betekenen dat Mattheus Abrahamsz tot de Doopsgezinde Kerk behoorde. Ook het feit dat hij zijn huwelijk sluit voor het gerecht van Haarlem betekent dat hij hoogstwaarschijnlijk geen lid was van de Nederduits Gereformeerde Kerk.

Bron: Noord-Hollands Archief

Bron: Noord-Hollands Archief

Op 20 juli 1653 trouwt Mattheus Abrahams met Lijsbeth Davids voor de schepenen van Haarlem. Mattheus is weduwnaar en Lijsbeth is weduwe.

Bron: Noord-Hollands Archief

Lijsbetje Davidts en Matteas Abrahams komen beiden voor op de ledenlijst van 1669 van de Vlaamse, Duitse en Friese doopsgezinde gemeente. In de ledenlijst van 1685 wordt Mattheus niet meer genoemd. Mogelijk dat Mattheus dus tussen 1669 en 1685 is overleden.

Er is gezocht in de Haarlemse gildenarchieven van de zijdelintreders, en de ververs (waaronder ook de zijdewevers hoorden); Mattheus en zijn twee zonen werden hierin niet gevonden.

Vlaams Haarlem
Het zijn vooral de doopsgezinden en calvinisten die vluchten, onder andere voor de religieuze vervolging van protestanten door de Spanjaarden in de Zuidelijke Nederlanden. Al in 1581 worden de Zuiderlingen ondergebracht in de Begijnenkerk (in Haarlem). Vanaf 1586 mogen de Franstalige migranten daar van het stadsbestuur ook hun eigen kerk stichten: de zogenaamde Waalse Kerk. Hun eerste predikant is de Waalse theoloog en voormalig hofprediker van Willem van Oranje, Jean Taffin.
bron: Noord-Hollands Archief, tentoonstelling Vlaams Haarlem (van 23 november 2022 tot 24 maart 2023)

Mattheus Abrahams was jongeman en weduwnaar van Haarlem. Hiermee wordt in de regel aangegeven dat het een in Haarlem geboren persoon betreft. Mattheus is waarschijnlijk rond 1620 geboren. Wellicht dat de ouders of grootouders van Mattheus inderdaad gevluchte Vlamingen waren. We zullen het zeer waarschijnlijk nooit weten.

Over de oorsprong van onze familie zijn meerdere theoriën. De achternaam Serné komt in meerdere schrijfwijzen voor. Hier is op de pagina over de Oorsprong meer te lezen.

lakzegel Maria Charlotte Helding (1830)

door | 3 maart 2023

Bron: Stadsarchief Amsterdam

Maria Charlotta Helding was de dochter van Jacobina Louisa Serné en Petter Helding. Zij werd op 23 maart 1780 in Stockholm geboren. Op 12 mei 1817 trouwde ze in Stockholm met Antoine Alexandre Emile Acquaire (geboren 1761 in Parijs, overleden 1827 in Stockholm). Volgens een notariële akte in 1830 was Maria Charlotte ook gescheiden van Antoine. Maria Charlotte was in 1830 mede erfgenaam van de nalatenschap van haar oom Pieter Julius Serné en haar neef Gerard Pieter Serné. Zij heeft, in verband met deze erfenis, gereageerd op een oproep van notaris De Chaufepié. Ze ondertekende haar brief met haar naam (handtekening) en persoonlijke lakzegel (met haar initialen).

De hele akte uit 1830 is hier te lezen

Klement Serné (1911-1980)

door | 2 maart 2023

Klement Serné werd op 10 oktober 1911 geboren in Deventer. Zijn ouders waren Jan Willem Serné en Aaltje de Jonge. Klement had een oudere broer en een jongere broer en zus. De vader van Klement was beroeps militair en moest vanwege zijn werk regelmatig verhuizen. Uiteindelijk heeft het gezin van Jan Willem en Aaltje zich in Amsterdam gevestigd. Klement trouwde op 13 mei 1942 te Amsterdam met Janna Stadig (1918-2005). Samen kregen ze twee zoons. Klement was timmerman. Hij verhuisde in 1953 met zijn gezin naar IJmuiden. Op 20 november 1980 is hij daar ook overleden.


Bron: Privé collectie familie Serné

Klement Serné (foto circa 1928)

Henri Jacobus Serné (1890-1925)

door | 2 maart 2023

Bron: Fotoalbum Gesina Serné (1886-1962)

Henri Jacobus Serné (1890-1925), beroepen: opzichter stofbestrijding te Utrecht (1914), jalouziemaker te Utrecht (1925)

Advertentie. "Het Centrum". Utrecht, 31-03-1923, p. 9. Geraadpleegd op Delpher op 19-03-2023, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010000998:mpeg21:p009

Willem Serné (1884-1955)

door | 2 maart 2023

Bron: Fotoalbum Gesina Serné (1886-1962)

Willem Serné (28 juli 1884 te Haarlem - 10 december 1955 te U.S.A.) gehuwd met:
(1) Elisabeth Kootz
(2) Florence Strietel
beroep: Timmerman en Politieagent

Bron: Fotoalbum Gesina Serné (1886-1962)

100 Jaar Capuala

door | 2 maart 2023

Advertentie over Capuala. Leon Serné heeft veel advertenties in kranten door het hele land geplaatst om dit kwakzalverij product te verkopen. Zelfs 100 jaar na zijn advertentie in de Leeuwarder Courant van 1877, werd er aan dit 'bijzondere' middeltje aandacht besteed.


Bron: Leeuwarder Courant (25-02-1977)


Bron: Leeuwarder Courant (25-02-1877)